شب را مهمان خانه ات كرده اي و تا سبيده ي صبح راهي است بس بلند و ظولاني.دلم را در حوالي خانه ات كم كرده ام,اما به دنبال ان نيامده ام,بلكه به دنبال تبسمي هر جند كمرنك مي كردم تا جراغ راهم شود و دلخوشي تنها ييم
نظرات شما عزیزان:
[+]
نوشته شده توسط مهسا قاسمي در 16:9 | نظر بدهید
|